8 Şubat 2012 Çarşamba

Anneme


Çok eskiden anneme yazmış olduğum bir yazıyı buldum. Aynen aktarıyorum.

BEN OLMASAYDIM (ANNEME)
Ben olmasaydım, hiçbir şeyin olmazdı senin.
Elinin kiri olmazdı mesela ben istedim diye şömineye odun taşımasaydın,
Baş ağrıların olmazdı ben sorun yaratmasaydım.
Hiç ağlamazdın belkide ben ağlamasaydım.
Hayatın ne kadar monoton olurdu düşünsene...
Hiçbir sorunun olmazdı yazık.
Mutluluğu algılayamazdın ve sıkılırdın sakinliğinden hayatın.
O kar beyazlığınla sen,
Hiçbir karanlığı bilmeden,
Hiçbir tezatını şu hayatın;
Hayattan bile sıkılırdın belkide ben olmasaydım...
Not: Bana kayıt için ufak bir teyp almadınya; uyandım bak kağıt kaleme koşarak sabahın beşini on geçe. Yazık değil mi bana? Bu arada iyi yolculuklar.
Çocukluğum. Sonradan aldı o kayıt cihazını bana. Hiç kullanmadım. Hala gece koşarak kalem kağıt ararım.
Murat IŞIK

5 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Kara günüm odur diyorsun :)))

      Avustralyada mısın Amerikada mı? Saat dilimini düzelt bak şimdi benim yorumda sabaha karşı bir saatle çıkacak.

      Sil
    2. cidden kara günüm. işin yoksa diğerlerini de oku, okuma mecburiyeti hisset falan yani.Üstelik 1900 öncesi okunacak onca şey varken kitaplığımda.

      kamboçyadayım saat dilimim düzgün ki

      Sil
  2. Bu şiiri çok seviyorum,hatta kendi bloğuma da almıştım,çok beğenildi çevremce,ama not düştüm benim sanmayın,altta ki isme bakın diye.

    YanıtlaSil