8 Şubat 2012 Çarşamba

Arsız


ARSIZ
Her yerde mumlar yanıyordu. Şaşırtmalı bir alacalıkla değiyordu dalgalanan ışıklar, yüzüne. O kadar güzel görünüyordu ki bu hengame içinde; Gidemedim...
Oysa ki tam zamanıydı kaçmanın. Sarhoştu. Anlamayacaktı bile yokluğumu. O ayıldığında, ben, çoktan varmak istediğim anı yaşıyor olacaktım. Kolayına kaçamadım...
Hiç beceremedim ben acısız terk edişleri. Bir yerlerim kanamalıydı giderken. Yada kanatmalıydım bir yerleri. Ortada bir ayrılık olduğunda, geriye pansuman yapılacak birileri kalmalıydı. Birileri gelmeli, onları sarmalıydı. Bir döngü  gibi.
En az aşk kadar saygı görmeli ve en az onun kadar yüce bir şanı olmalı ayrılığın. 
Murat IŞIK

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder