11 Şubat 2012 Cumartesi

Sembolik Şairi Anarken 6 (Alışkanlıkların Akışkanlığı)


SEMBOLİK ŞAİRİ ANARKEN ( ALIŞKANLIKLARIN AKIŞKANLIĞI)
 
Neleri severdik bir zamanlar? Bak şimdi kalmadı izleri. Hayat alışılamayacak kadar kısaydı. Biz geçmez sanıyorduk saatler, yanılmışız. Alışkanlıklarımız akışkanmış. Kayıp gitmiş üzerimizden...
 
Bu yüzden, bir sabah vakti uyandığında yanında olmayacak bir kadın gibi bakmalısın yaşama. Her gece ölesiye sevmelisin, sevişmelisin. Vakitsiz sevişmelerde alkol şartı aranmaz... Bunu en iyi sen bilmelisin.
 
Şimdi kalkıp yerinden pencerenin kenarına git. Dışarısı soğuk ama korkma, bakmakla üşümezsin. Denizin mavisinden, gökyüzünün mavisine kadar tek bir rengin çeşitliliği gözlerine değsin.
 
Kılıktan kılığa giren bir yazarın, kendine en uzak halinden esinlenerek yazdığı bir karekter; bu kadar karaktersiz olabilir mi? Bir alkol ikindisinde ele geçirdi bedenimi. Bu saatten sonra sana; sabahtan akşama kadar yemin etsem, inanma. "Hiç unutmadım seni" desem, kanma. "Gel" desem, gelme...
Bunlar benim sözlerim değil. Yakıştırılmışlar üzerime.
 
Kendime gelebilmem için, önce; sen kovmalısın beni. Senden çıkıp bana dönmeliyim artık. Alışkanlıklarımdan yapışkan olan bir sen kaldın. Senden de geçmeliyim...
 
Murat IŞIK

1 yorum: