28 Mart 2012 Çarşamba

Yorum Yazıları (Yalana İnanmak)

Teknede kaldığımız bir dönem. Denizden karaya çıkmak sadece alkol yoksunluğundandı. Sabah uyanmak ta gerekmedi o dönem gece uyumakta. Hızlı zamanlardı. Herkesin bir bağımlılığı vardı o vakit. Evcil bir hayvan gibi besleyip bazen de çişe çıkardığı.
Dünya bir tepsi gibi düzdü. Biz sınırında akrobasi yapardık. Üstelik kafamız güzel, ve üstelik bir yanımız diğerinden daha ağırken. Korkusuzduk işte... Ayılmak bu sebeple kabul görmezdi. Bir yalanı sevmek, bir gerçekten nefret etmekten daha kolaydı. Ve biz hep kolayına kaçardık.



Murat IŞIK

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder