Eski Konak

Odanın kapısından girip içeri, iki el ateş etti gelişi güzel. Bir taraftan çığlık atıyordu. Korkudandı... Yere düşerken ayna parçaları, kendi yüzünü gördü bir an bir tanesinde. Bu hayvani ifadeden ürktü. "Neredesiniz ulan?" diye bağırıp, koşuşturmaya başladı odada. Koltukların arkasına baktı, dolabın içine... Yoktular. Aklına kestiği her noktaya doğrulttu silahını ama nafile. "Nerdesiniiiiz?" Bu sefer sesi titriyordu sorarken. Ağlamaya başladı. Yere çöktü. Silah elinden gevşeyip düştü, yaşlı zemin tahtalarının üstüne. Elleriyle yüzünü kapadı. Hıçkırdı. Özlemişti onları. Öldüresiye. Ama zaten ölülerdi. Ayağa kalktı. Silahını aldı yerden. Eski konaktan alırcasına hıncını, iki el ateş etti tuğla duvara.

Murat IŞIK