Ayrılığın Anlaşılmaz Karmaşası

Nemli gözlerin gelir aklıma, yağmurlu havalarda.
Gözyaşlarının,
Tanrınınkilerin ardında, kamufle olduğu zamanlar da,
Anlayamazdım;
Ağlıyor musun?
Yoksa, kirpiklerine mi isabet etti damlalar?

Bir sessizlik olurdu kimi zaman aramızda.
Bu sessizliğin etekleri ardına gizlenip, duygusallaştığın zamanlar da;
Anlayamazdım;
Beni mi düşünüyorsun?
Yoksa, sesleri mi?

Çok nadiren, ürkek bakışlarla süzerdin beni.
Gözlerinde bir ceylanın titreyişleri,
Ve kaçıp gitmesi gibi, kaçırırdın gözlerini.
Anlayamazdım;
Benden mi korkardın?
Yoksa, gözlerimden mi?

Anımsar mısın bilmem sende benim gibi?
Ellerimi sımsıkı tutmuş, sanki kelepçeler gibi,
Sonra, haykırmıştın sevgini.
Anlayamamıştım;
Beni mi seviyordun?
Yoksa, sahiplenmeyi mi?

Sonunda gittin.
O kadar sevdirmişken üstelik kendini.
"Kalbimin yarısı oldun" demiştin oysa, bir vakit öncesi...
Anlayamıyorum
Beni mi terk ettin?
Yoksa,
Kalbini mi?

Murat IŞIK