Hepsi bir yanılsama. Alkol yoksunluğunda çoğunluk gibi göründü çirkinler. Bir kaç şişelik isyan, bir kaç şişenin boşalmışlığında bastırılır ancak. Ve bir anda alkol azınlığına dönüşür yüzüne bakılmayanlar.
Beni korkutan onlar değil oysa. Onları gören bu gözler...
Bir gün, otobüste görüp çirkinliğine sövdüğüm o kadın, sabah dudak mesafemde uyandı. Dün akşamın dilberinden, şafak vakti kevaşesine dönüşmek, bir kırmızının kafasının dağılmasından başka nedir?
Ve bu gözlerin yeni bir hayale dalması için, kaç fıçıda yıllanmak gereklidir?
Murat IŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder