Yıllar sonra çıkıp geldi. Binanın önünde durmuş yukarı bakıyordu.
Birazdan zili çalacak biliyorum. Zavallı adam. Kalıbından utanmadan pişmanlıklarını akıtacak gözlerinden. Özrün lisanı ağırdır. Tutamayıp düşürecek kelimeleri ağzının köşesinden. Bir şans daha dilenecek sonra. Üstelik ne desem inanmayacak. Unutulmak koyar ya her adama; onun da farkı olmayacak diğerlerinden. Önce numara yapıyorum sanacak. Kendini hatırlatmak adına güzel günlerden bahsetmeye başlayacak. Sonra "hatırlıyor musun?" diyecek gülümseyecek. Bende bir tebessüm kondurup yüzüme "evet" diyeceğim. Bir cesaret, bana onları vaat edecek yeniden. Fikir fukarası bir çocuk gibi... Cevabım belli;
"Yedik o yemekten dostum. O şaraptan içtik. Başka lezzetlerin peşindeyiz şimdi!"
Murat IŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder