Kovalamaca

Ellerimi iki yanıma salmış duruyordum Beşiktaş iskelesinde.
İnsanlar koşuşturuyordu.
Seyyar satıcılarla, martılar;
Çığırtı da birbirleriyle yarışıyordu.
Gölgemin üzerine basıyordu sivri topuklarıyla kadınlar.
Benim canım yanıyordu...

Durmadan o ezgiyi duyuyordum her yerde.
Ben seni takip ediyordum,
O da beni.
Gittiğin her yere düşüyorduk beraberce.
Sen az evvel çıkmış oluyordun.

Seni bir adımla kaçırdım Beşiktaş iskelesinde.
Belki bu kadar sevmiş olmasaydım peşinden koşmayı;
Atlar yakalardım.
Yapmadım.

Böyle durdum iki yana salmış ellerimi.
Beyaz köpüklere daldım peşin sıra.
Gelip bana yetişti o ezgi yine.
Ritminin hilekarlığından uzak kalmaya çalışarak;
Ve
Senden de,
Ondan da başka bir güzellik hayal ederek,
Sallandım durdum...

Murat IŞIK