Pamuk

Yarım yamalak her şey.
Ve hala,
Çok vakit var gitmek için.

Mevsimi değil hiçbir şeyin!
Elmalar kırmızı değil;
Morlar!
Ve,
Seralarda yetişiyor tüm insanlar.
Steril,
Dört mevsimlik...
Her aradığında her yerde bulunuyorlar.
Öylesine sıradan.

Huzur içinde geberecek bir yer bakınıyor herkes.
Ölülerini kimsenin sikmeye kalkışmayacağı bir yer!
Geçmişle bağı olmayan...

Kimse bulamıyor!
Bu sebeple pamuk tıkıyorlar kıçlarına...

Murat IŞIK

Insane

Tütsü kokuyordu ortalık.
Tütsü,
İçki.
Ve kan!
Bir hayalden fazlasıydı...

Bir tarafta,
Büyücüler dans ediyorlardı.
Ve insandan daha aptal tüm yaratıklar,
Kurban ediliyorlardı;
İnsandan daha akıllı bir Tanrıya!

Bir kadın;
Baştan çıkarmaya çalışıyordu beni.
Parmaklarını vücudumda gezdiriyor,
Sonra aniden,
Dudaklarıma yapışıp,
Ağzından ağzıma şarap döküyordu.

Rastgele sevişmeler,
Ve tatminsiz boşalmalar...

Kafamı veremeyecek kadar delirmiştim galiba sonunda!

Düzen;
Yaşamak ve ölmek gibi basit olgularla,
İnsanın ırzına geçiyordu.
Bir de;
Sürekli öfkeli olan tanrılar,
Ve tetikçileri vardı tabii!
Tüm cinayetlerini birinin üzerine atmakta uzmandılar...

Midem bulanıyordu benim.
Tütsüdendi sanırım.
Yoksa;
Kan ve içki kokusuna bağışıklığım vardı.

"Belki de Tanrıdandır" dedi kadın.
Boşver dedim.
Sevişelim geçer.
Nihayetinde;
Ölmek ve sevişmek fazlaca benziyordu birbirine.

Murat IŞIK