Tütsü kokuyordu ortalık.
Tütsü,
İçki.
Ve kan!
Bir hayalden fazlasıydı...
Bir tarafta,
Büyücüler dans ediyorlardı.
Ve insandan daha aptal tüm yaratıklar,
Kurban ediliyorlardı;
İnsandan daha akıllı bir Tanrıya!
Bir kadın;
Baştan çıkarmaya çalışıyordu beni.
Parmaklarını vücudumda gezdiriyor,
Sonra aniden,
Dudaklarıma yapışıp,
Ağzından ağzıma şarap döküyordu.
Rastgele sevişmeler,
Ve tatminsiz boşalmalar...
Kafamı veremeyecek kadar delirmiştim galiba sonunda!
Düzen;
Yaşamak ve ölmek gibi basit olgularla,
İnsanın ırzına geçiyordu.
Bir de;
Sürekli öfkeli olan tanrılar,
Ve tetikçileri vardı tabii!
Tüm cinayetlerini birinin üzerine atmakta uzmandılar...
Midem bulanıyordu benim.
Tütsüdendi sanırım.
Yoksa;
Kan ve içki kokusuna bağışıklığım vardı.
"Belki de Tanrıdandır" dedi kadın.
Boşver dedim.
Sevişelim geçer.
Nihayetinde;
Ölmek ve sevişmek fazlaca benziyordu birbirine.
Murat IŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder