Kadın

Silinip gidiyor gözlerimin önünden o piç gülümsemen.
Yüzün koyulara boyanıyor.
Tek bir renk kalacaksın sonunda biliyorum.
Karanlık madde kadar gizemli olacaksın.
Seni tanıyanlar yok olup, bu hayattan göçüp gittiğinde; gizemini çözmek için milyonlar harcayacak bilim insanları. Ama ne yaparlarsa yapsınlar senin nasıl bir orospu çocuğu olduğunu asla keşfedemeyecekler...
O gün geldiğinde; tüm sırlar gibi, değerleneceğinden korkuyorum.
Bu yüzden, en iyisi, seni daha insanken öldürmek.
Yarının insanları hakkında hikayeler yazmaya başlamadan önce.
Ya da, seni tanrılaştırmadan geleceğin papazları.
Gebermelisin.
Etlerin hayvanlara atılmalı.
Kemiklerin kumlaşana kadar öğütülmeli un değirmenlerinde.
Yazdığın tüm satılar yakılmalı.
Onları yakacak olanlar da öldürülmeli; okumuş olma ihtimallerine karşı.
Ve adın; her yerden silinmeli.
Ben; sevdiğin ve seni seven tüm kadınları öldürmekle görevlendirdim kendimi.
Ve tabi ki beni de öldürmeliyim en sonunda.
Sıra bana geldiğinde; korkarım ki, tereddüt edeceğim!
Kendimi öldürmekten değil elbet.
Zavallı ruhum...
O kadar çok kıyamıyorum ki sana; ve o kadar biriktirmişim ki içimde sana ait olanları, işte onlara dokunmaktan sakınacağım, biliyorum!
Sırf bunu yapmak için; senin gibi olmalıyım önce.
Senin gibi aşık,
Senin gibi bencil;
Senin gibi umarsız bir orospu çocuğu.
Belki bir kaç zavallı adamı feda etmem gerekecek ama deneyeceğim.
Seni bu şekilde öldüreceğim...

Murat IŞIK