Suyun kaldırma kuvveti bulunmadan önce yüzüyordum ben denizlerde. Üstelik korkusuzca açılıyordum sahilden ufka doğru. "Dur yapma! Düşeceksin dünyanın sınırından aşağıya" diyenlere inat daha hızlı kulaçlarla. Ne kadar zaman yüzdüm bilmiyorum.
Kendimi bulduğumda her yanım deniz kızlarıyla çevrilmişti. Yönümü şaşırtmış olmalıydılar isterik melodileriyle. Ölmemi beklediler sanırım orgazm olmak için. Bu gün değil! Tutup onların ölümcül bestelerine güfteler yaptım. Bu sefer onlar kaybettiler kendilerini göz yaşlarıyla.
Nihayetinde kadındılar.
Murat IŞIK
Hay gözünü sevdiğimin sembolik şairi, etkili :)
YanıtlaSil