Toz

Odaya saçılmış ne varsa senden kalan, toplayıp bir kutuya kaldıracaktım.
Çözümmüş gibi arşivlemek vazgeçilmez sevdaları!
Bir vakit unutacaktım güya.
Ne gam?

Annem;
Muhtemelen fırlatıp atacaktı bir bahar temizliğinde seni;
Benim olduğunun farkına bile varmadan!

Bir başka sevdayı kaderine terk etmek için tavan arasına vardığımda fark edecektim ancak yokluğunu.
Çöp kamyonu çoktan gitmiş olacaktı...
İçim acıyacaktı...

O yüzden tozları halının altına süpürmek geçti aklımdan.
Onlarda;
Muhteşem ayaklarının,
İzleri vardı.

O kadar da vazgeçmiş değildim anlaşılan...

Murat IŞIK