Söyle ne duyuyorsun?
Az evvel attım çığlığımı.
Çaresizdim.
Sıkışmıştım.
Okları vardı!
Vuracaklardı...
İster korkudan de ister öfkeden;
Haykırıverdim üstlerine!
"Serin gel ölüm; ben sıcağı sevmem"
Sadece;
"Sevmem" kelimesi yankılandı kayalardan.
Öyle bilindi sonrasında.
"Sevmez" mişim gibi.
Eski zaman mitleri misali, ne de hızlı yayıldı.
Çok zaman geçmemişti üzerimizden oysa.
Tazeydi sevmişliğimiz...
Tarihin nasıl yazıldığını anladım o an.
Sahte;
Yapay,
Ve yazanın duyduğu kadarıyla.
O halde söyle.
Ne duyuyorsun?
Murat IŞIK
Duyduğum şu...ayak sesleri, gittikçe uzaklaşan...gittikçe hızlanan... Ve şimdiye kadar söylenmiş bütün sözler, sabun köpüğü gibi, bir bir sönüyor...Garip bir sessizlik hakim.. Hatta belki de kulak kabartırsam uğultu... Elde kalan yalan...
YanıtlaSil"Serin gel ölüm; ben sıcağı sevmem"
YanıtlaSiliyimiş. sitenize katılıyorum .sizide bana beklerim :)
"Serin gel ölüm; ben sıcağı sevmem"