Zarif

 Ne olacağını biliyordum. Gene de beklemeye karar verdim. Bir "belki" ye mağlup olmamak için.

 Sabah yorgun ve alkol kokulu geldi kadın. Uyuyor numarası yapmak zordu, kalbim bu kadar hızlı atarken. Başardım ama. Midem bulanarak kabullendim sahte öpüşünü. Kalbimde kırıklık yoktu bir yük vardı sadece... Ve kalkıp, kendimi ifade etmem gerekliliğinin ağırlığı.

 Belki de yapmam. Sadece bitti derim. Binlerce soruyla terk ederim seni bir cevap ve yetersiz bir sürü argüman yerine. Seni kendini savunmak zorunda bırakmadan. Centilmence ve bunca yıldır yaşadığım her şeyin tecrübesiyle...

Murat IŞIK