Hastalıklara, insanların bakışları birbirlerinden ne kadar farklı. Birileri hastadır, akılları, hep ceplerinde olan ilaçları gibi, oradadır. Öylece bakar yüzüne, "Konuş benimle, anlatacaklarım var" edasıyla. Sen de o an yüzüne baksan anlarsın zaten hastalığını. Anlamadın mı? İlk fırsatta anlatacaktır. Fırsat mı çıkmadı? Yaratır hemen...
Birileri hastadır. Ziyaret saatleri dışında dahi; kalabalık olan odalarında, bir aile saadeti yaşamaktadır. Tatil yeri neşesi ve karmaşası vardır. Keşke sevgilisi de karısı gibi gelebilseydi ziyaretine! Keşke arkadaşları biraz rakı getirselerdi. Kafaları çekselerdi tuvalette gizlice! Normal hayatından eksikliğini hissettiği sadece bu ikisi vardır.
Birileri hastadır. Hastanenin çatısına çıkmıştır. Üzerinde açık mavi, o dönemin son modası bir hasta önlüğü. Ayaklarında modaya uymayan kendi botları. Tam ucuna oturmuş kiremitlerin. Elleri bacaklarına sarılı. Çenesi dizlerine dayanmış. Her biri bir uzman doktor olan refakatçilerin; tedavi amaçlı sohbetlerinden uzak, bir yalnızlık aramaktadır.
Birileri hastadır, Yan odada ki gülüşmeleri dinleyerek gülümser dudakları. Gözleri nemlidir. Bir hemşire gelse sevinecek kadar yalnızdır. Gelse, iğne yapsa; acımaz canı. Bazen bir ses, iğneli dahi olsa acısızdır...
Birileri hastadır. Ama yaşamın içindedir. İstanbul' un boğazının kenarındadır mesela. Denizi izliyordur. Ölümünü planlıyordur bir taraftan. Çaresizlik uzun sürede kalıcı etki göstermez, ilginçtir. Öleceğini duyarsın. Önce bir çırpınırsın. Bir arayış ufacık bir umut için. Er geç biri söyler yüzüne gerçeği. Artık çaresiz hissetmezsin. Yapacaklarını yapmak için bir fırsatın varmış gibi gelir.
Birileri hastadır. Anlatır. Birileri dinlerler. Ne dinleyen anlatanı ne anlatan dinleyeni önemser. Biri gelir. "Ölüyorum" dersin. Sana bakıp "hepimiz öleceğiz" der. "Ama ben yakında ölüyorum" dersin. Sevişmek istediğini sanar. Bir diğeri oturup izlemek ister ölümünü. Bir diğeri cenazende ne giyeceğini düşünür. Bir diğeri erkek arkadaşının boşta kalacağını. Bir diğeri alacağı parayı unutması gerektiğini. Bir diğeri seni sevdiğini hemen söylemesi lazım geldiğini. Bir diğeri seni sevdiğini söylemenin artık bir anlamı olmadığını, zira soğuk bedenlerden hoşlanmadığını...
Birileri ölür...
Düşünülenlerin hepsi biryerlerde gerçek olur da, verilmiş ya da söylenmiş tüm sözlerin yerini bir başka söz alır.
"İyi bilirdik"
Murat IŞIK
Birileri bir iz bırakmadan sanki hiç yaşamamışcasına ölür gerçekten ölür.Birileri ölse de daima var olacaktır
YanıtlaSilHiç unutulmayacaklar diye bir yazı yazmıştım,Sivas katliamında ölen şair arkadaşım aynı zamanda meslektaşım olan Metin Altıok`u anlatmıştım
Silevet okumuştum onu
SilAynen katılıyorum,hep ne işim var bunların arsında derdim,personelin dışında kimseyle konuşmazdım bana gelip bir şeyler anlatmasınlar diye,yine de kaçamadığım durumlar olurdu.Teras katta bir kafeterya vardı,gece sıgara içmeye oranın balkonuna çıkardım,tam dalmışım manzaraya sıgara içiyorum,adamın biri türttü ve ,neyin var dedi ama daha ben ona döner dönmez,yara içinde kangren olmuş bacağını açtı gösterdi,kanser dedi,ne hakkınız var bunu bana göstermeye dedim ve kaçtım,sivilceye bile bakamayan ben
YanıtlaSilBilakis ben severim dinlemeyi, insan sevmem ama anlatacaklarını severim. herşeyi dinleyebilirim can kulağıyla.yeterki hikaye olsun bana...
SilAma görüntüler kötü etkiler beni de... Ve evet bunu yapmaya hakkı yoktu