20 Şubat 2012 Pazartesi

Cevap


Askerdedir çocuk. Yaklaşık iki ay olmuştur yada sekiz mektup günü. Eğer askerseniz, zamanı ölçmenin bir çok yolu olduğunu bilirsiniz. Mühim olan sizin hangisini referans aldığınızdır. Çocuk için bu, haftada bir dağıtılan okundu ibareli mektupların; kalabalık arasından kotarılıp, bir ıssızda tüketildiği günlerdi. Saçlarının kazıtılmış olması kimin umurunda! Seviyordu onu, seviliyordu da...
Adı söylendi uzak bir köşeden. Keskin ve yüksek tonda "Burdaaaa" dedi. Koşarak gitti. Elini uzatıp aldı mektubu. Şöyle bir kokladı. İki elinin arasında tuttu bir dua gibi. Sonra çevresine bakınıp, sessizce hüzünlenebileceği bir yer aradı. Hep sigara içtiği duvarla ağacın arasında kimse olmadığını görüp oraya yöneldi. Sırtını ağaca yasladı. Bir ayağını duvara uzattı. Özensizce üst kısmından yırtılmış zarfı önce eliyle düzeltti. Sonra daha önce hiç açılmamış gibi davranarak, cebinden çıkarttığı çakısıyla; yapışkanlı bölümü nazikçe açtı. Kağıdı çıkardı içinden. Dörde katlanmıştı. Açtı. Önce genel bir görüntüsüne baktı. El yazısını özlemişti. Sonra okumaya başladı.
Okudukça yüzü asıldı. Bitirdiğinde başını arkaya dayadı. Gözlerini dikti gökyüzüne. Nefesini düzenledi. Biraz düşündü. Saçlarının kazınmışlığına üzüldü aniden. artık sevilmiyordu. Sevmiyordu da ama...
Bir arkadaşı geldi yanına. Heyecanlı heyecanlı elindeki vesikalık bir resmi gözüne soktu. Bir kadının resmi. Biraz evvel unuttuğu kadın gibi değil. Sarışın üstelik kısa saçlı ve kocaman kahverengi gözleri olan bir kadın. O anda bir ışık belirdi gözlerinde. Resmi eline alıp daha dikkatlice baktı. Sonra çevresindeki onlarca adama baktı. Hepsinin ellerinde resimler vardı. Bir kahkaha atıp, resmin sahibi olan arkadaşını öptü. "Benim olabilir mi" diye sordu. Çocuk elini sertçe resme uzattı. " Ne diyorsun lan salak" dedi. Çocuk bir kahkaha daha atıp; "Oğlum öyle değil" dedi. Elindeki mektubu çocuğa verdi. "Oku" dedi. Çocuk mektubu kararsızca alıp okudu. Yeniden elini sevgilisinin resmine doğru uzatıp "Üzüldüm ama..." dedi.
"Üzülme"  dedi çocuk. Bana yardım et sadece. Birkaç resim daha lazım, bunun gibi diyerek elindeki resmi salladı. Arkadaşı şaşkınlıkla bakıyordu. "Oğlum, anlasana! İstediğini vereceğiz ona."
"Haaaaaaa!" diye bağırdı çocuk. O da bastı kahkahayı. Hemen dağılıp, birkaç arkadaşlarından yardım istediler. Konuyu duyan herkes gülümsedi. Ellerindeki en kıymetlileri düşünmeden verdiler. Operasyon tamamlandığında yaklaşık on iki adet birbirinden farklı kadın resmi yan yana duruyordu. Onlara mahzunca bakan on iki adam vardı. Bir boş kağıt bir kalem aldı çocuk eline. Özenle birkaç satır yazdı. Mektubu dörde katladı. Plastik vesikalık resim koruyucusuna da, eski aşkının resmi en altta kalacak şekilde, diğer resimleri yerleştirdi. Sonra mektup ve resimleri zarfın içine yerleştirdi. Yapışkanlı kısmı yalayıp zarfı özenle kapadı. Hepsi hüzünlüydü. Ama bir taraftan da gülümsediler. Çarşıya gidecek olan bir arkadaşlarına sıkıca tembihleyip mektubu verdiler...

Bir hafta sonrası:
Kapı çaldı. "Kim o?" diye seslendi kadın. "Postacı" dedi ses. Kız kapıyı açtı. Adamın elinden gelen zarfı aldı. Teşekkür edip kapıyı kapadı. Üzerindeki ismi görünce huzursuzlandı. Mektubu özenmeden yırtarak açtı. 

Merhaba,

Mektubunu aldım. Öncelikle samimiyetle yazmış olduğun satırlarına çok teşekkür ederim. Asker yolu beklemenin zorluğu konusunda ki görüşlerine katılıyorum. Tabi ki buna mecbur kalmamalıydın. Bencillik yapmış gibi hissetme kendini. Bilakis doğrusunu yapmış olduğun için sevinmelisin. Ben de tıpkı senin yaptığın gibi kendimi her şeyin önüne koymuşum buraya gelirken sanırım. Bir şekilde bencillik konusunda ödeşmiş olduğumuzu düşünmek seni rahatlatır mı bilmem ama bu konuyu daha fazla düşünüp kendini yormamanı dilerim.

Bende sana ait bir resmin olduğunu ve onu geri istediğini söylemişsin. Tam olarak kim olduğunu hatırlayamadığım için tüm resimleri yolladım. Zarfın içinde bulabilirsin. Lütfen kendine ait olanı alıp gerisini bana yollama inceliğini göster. 

Hayatında huzurlu olmanı dilerim.

Sevgiler 

Kız öylece kaldı olduğu yerde. Resimlere baktı tek tek ve uzun uzun. Kendi resmini görünce de gözyaşları boşaldı.

Murat IŞIK

3 yorum:

  1. iyi bir ders olmuştur sanırım,dayanışmada güzel

    YanıtlaSil
  2. Bir yerlerde yaşanmış gerçek bir hikayedir. Sadece kurgusu tarafımdan yapılmıştır. Bilginize.

    YanıtlaSil
  3. evet ben de hatırladım buna benzer bişey okumuştum o zamanda salakça bulmuştum ama şimdi anlatımdaki zariflikle birleştiğinde daha salak göründü gözüme

    YanıtlaSil