Katillerini bulup çıkarttım silinmiş satırların. Yüzlerinde beyaz bir nur. Sırtlarında kağıttan yapılmış sahte kanatlar. Ellerinde sevimli yavru kediler, yün yumaklarıyla oynamaktaydılar. Ne kadar naif gözüktüler gözüme. Aldatmaca işte. Bacak aralarında sakladıkları günahları kamufle etmekteydiler aslında kostümleriyle.
Bir fotoğrafta etiketlenmiş ve suskundular. Kameralarca görüntülenemeyecek kadar da yapay. Çünkü, ancak bir kaç dakika böyle temiz ve sessiz kalırdılar. Sonra akardı yüzlerinden makyajları. Dillerinde küfürlü lakırdılarla, tükürükler saça saça, lanetler okurdular.
O katilleri teşhis etmek, onlardan biri olmakla mümkündü anladım. Bir kaç cinayete mal oldu ama, sonunda kıskıvrak yakaladım hepsini.
Murat IŞIK
ve hikaye böyle başladı..
YanıtlaSil