O kadını, bir sahilde; kendi cinayetinin kıyısındayken tanıdım ben. Onu bile beceremeyen yüreksiz bir orospuydu. Yaklaşıp ittim iyilik olsun diye. O ise sımsıkı tutundu yaşama. Üstelik sarhoşluğu bile sahteydi. Nasıl da ayıldı, akşamın serin sularında... Şimdi o kadın bir tanrıya dönüşecek sanıyorsan, kötü bir haberim var!
Ondan vücut bulacak tanrının diğerlerinden bir farkı olmayacak. Diğerleri gibi yüreksiz olacak. Bir kiralık tutup işlerini ona yaptırtacak. Ben de bir ıssızda kıstırıp onun bu kara köpeğini, elindeki orağı göt deliğine dayayıp; bülbül gibi öttüreceğim. Delil sayılacak kaydettiklerim. İnsanların mahkemesinde, ikinci derece cinayete teşebbüsten yargılanan bir tanrıya da, kimse inanmayacak...
Murat IŞIK
bir orospu için neden elimi kana bulayım ki?
YanıtlaSil