23 Nisan 2012 Pazartesi

Elektrik

Suçluluk hissediyor olmam lazım değil mi? Hayır. Bildiğin gibi değil dostum. İçimde karmaşa var. Telaşla koşuşturuyor sinir hücrelerim beynimin içinde. Geri geri yürü diye talimat vermiştim az önce kendime. Onu bile iletemediler sanırım. Beni siklemiyorlar mı ne? Hala olduğum yerde duruyorum. Elektrikler kesik demek hiç bu kadar manalı olmamıştı.
Ayakkabılarımı almadan kapıdan çıkıp toprağa basacaktım oysa. Kendimi topraklayacaktım. Bahçe lambasına dilimi sürüp çarpılacaktım. Olmadı. Bıraktım üstelemeyi. Kendinden vazgeçmek böyle bir şey olsa gerek.
Karanlık mı oldu. Kör mü oldum. Arada bir fark varsa önemli bile olabilirdi cevabı. Ama şimdi yaşamaya körüm gibi...

Murat IŞIK

1 yorum: