21 Haziran 2012 Perşembe

Esinlenme 2. Bölüm



Bende seni düşünüyordum tam üstüne aradın....
İyiyim ben merak etme, bir yanım kocaman bir kadın, bir yanım küçücük bir oyun çocuğu hala... 
Yaşlanan bedenim mi, ruhum mu işte onu bilemiyorum Diego... 
Nasıl bir muammanın arasında sıkışıp kaldık böyle biz ! ... 
Kim olduğumuzu bulamazken, kim olduklarını anlamaya çalışıyoruz masanın karşısında oturan adamların...
Yoruluyoruz Diego, 
Durduk yere yoruyoruz işte kendimizi böyle...
Şimdi söyle Diego
Sen kimsin,
Ben kimim,
Masanın karşısındaki adam kim?
İyi ki aradın Diego bende tam ne yapmamız gerektiğini düşünüyordum...


Bilmiyorum Pedro;
Bilmiyorum!
Birileri psikolojime sızmaya çalışıyordu bir zamandır...
Sanırım başardılar sonunda!

Dün kendimi, her yanı aynalarla kaplı bir odada kumar oynarken buldum.
İki tane kıçı kırık ikilim vardı sadece.
Ve her şeyimi masaya sürmüştüm.
Her şeyimi!
Seni bile Pedro!
Her zaman biraz salaktım. Ama bu!

Aynalar Pedro aynalar!
Elimi göstermemem imkansızdı.
Anlıyor musun?
Aynalar Pedro,

Aynalar işte!
Her yanım açıktaydı...
Oyuna getirilmiştim.
Kahpece bir kumpas!
Bu adamlar her şeyimi alacaklardı;
Donumu bile.
Sonrasını tahmin bile etmek istemem!

Yapmamalıydılar Pedro...

Bir adamdan sahip olduğu her şeyini isteyemezsin.
Bu adil değil!
Ve; adil bir dövüşte değilsen, her şey mübahtır...
Bende, silahımı çekip vurdum hepsini.
Masadan sadece seni aldım ve geri kalan her şeyi bıraktım.

Onlar, herhangi bir oyunda kaybetmeyi göze alıp ortaya sürebileceğim şeylerdi...
O zaman anladım Pedro;
Şimdi, daha neleri riske edebileceğimize karar verme zamanıdır.
Bence bunu sınayalım... 

Murat IŞIK
(Juan David' e)











Hiç yorum yok:

Yorum Gönder