26 Ekim 2012 Cuma

Yalandan Duvarlar Örmek

Kapana kısılmış hissediyordu kendini. İçindeki duyguların tümünü kalbinin bir bölgesinde toplayıp sıkıştırmıştı. Bunaltı vermişti bu ona ama gerekliydi. Biraz yere ihtiyaç vardı. Çok fazla insan müdahildi hayatına. Hayır demeyi beceremiyordu bir türlü. İnsanlar küçük balıklar gibi etinden parçalar koparıyorlardı sanki. Acısını hissediyor muydu emin değildi. Bir felçli gibiydi. Öylece yatıyordu.
Çok zaman olmuştu adam gideli. Kapıyı açık bırakmıştı giderken. Sonra başkaları da gelip gitmişlerdi açık aralıktan. Çok önemsememişti o zaman. Şimdiyse kirli hissediyordu kendini. Temizlenmek yorucuydu. Bu sebeple sarılmıştı yalanlara. Ardı ardına ve binlerce. Unutulmaya yüz tutmuştu gerçekler. O kadar akıllı da değildi. Pot kırıyordu sürekli. Altından kalkacak gücü yoktu. Bina çöksün istiyordu üstüne. Çöksün ve öylece uyusun bir süre...

Murat IŞIK

1 yorum:

  1. "Hayır" diyebilmek için kaybetmeyi göze almak gerekir. Kaybetmeyi göze almayan kaybetmeye mahkumdur zaten...
    Tebrikler usta

    YanıtlaSil