Geçmek

GEÇMEK

Geçiyorum sehrin içinden.

Önce gökdelenlerin arasından, bakmadan yükseklerine.

Sonra tarihi binaların arasından, üstüme yıkılacaklar endişesi duymadan.

En son varoşlarından, bir gece vakti; öldürülmemeyi umarak.

Çadırlarına varıyorum sahilinde.

Bir sıcak alıp insanlarından,

Bir ateş yakıyorum.

Geçmişe ait ne varsa atıyorum içine.

Şehrin gökdelenleri kadar büyük aşklarım,

Tarihe malolmuş birkaç ahşap sevda ve taştan karşılıklarım,

Varoşlarında sonraya bırakılmış intikamlarım;

Hepsi cayır cayır yanıp, kül olup; karışıyor toprağa.

Bir gönül ferahlığıdır yaşadığım ve birazcık macera.

Denize çeviyorum yüzümü.

İçine dalasım var ama; rengi griye kaçmış sevdaların.

Yapmasaydım diyorum.

Neydi bu kadar aceleyle.

Tüm birikimlerimi yitirmişim.Tutuşmuş yaşanmışlıklarım.

Dönmek istiyorum anılarımın olduğu yere.

Ayıklanmamış tecrübelerim vardı daha

Yitip gitmemiştir belki hala.

Ama yok, ama yoklar.

Küller buluyorum,

Karalar, siyahlar; olmaları gereken yerde.

Çömelip dizlerimin üstüne,

Boşlukta, başıboş, yeni ergen bir çocuğun bilmezliğiyle.

Bir cigara içiyorum.

Öksürtüyor.

İçmemişim ki hiç daha önce...

Geçmişi olmayanın olmazmış bir geleceğide.

Herşeye başından başlıyorum.

"Sevmek için ilk ne gerekliydi" bilgisinden dahi, mahrum olarak...

Murat IŞIK