PERDELERİM
Kapalı her yanım. Bir karanlıktır gizlenmiş aydınlığın içine. Güneşle aram nahoş bugün. Bulutları bekliyordum. Biraz ağlasınlar diye. Gelmediler. Tamda yılın doğru vaktiydi oysa. Acaba neredeler?
Genede en sadık arkadaşım perdelerimmiş. İplerinden tutunca kendilerini koyverdiler. Kuru ama karanlık bir ev halindeyim.
Murat Işık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder