26 Şubat 2012 Pazar

Savaş ve Çocuk


Beyoğlunda bir yeraltı barında kapıya doğru oturmuş gireni çıkanı izliyordu. Yaklaşık bir saattir aynı noktadaydı. Önündeki kadeh dolup boşalıyor, mekan dolup boşalıyordu. Her gidenin ardından sertçe kapanıyordu kapı. İlk duyduğunda korkuyla kafasını kollarının arasına almıştı. Sonradan nerede olduğunu, ne yaptığını hatırlayıp sakinleşmiş ve hemen kapıya doğru dönüp öyle oturmuştu.Böyledir savaşın büyüttüğü çocuklar. Bir kapı sesi asla "bir kapının sesi" değildir onlar için. Ya bir başlangıçtır yada bir son...
Kapının hemen girişinde bir kızla bir çocuk tartışıyorlardı. Kız hiddetle bağırıyordu çocuğa. Çocuk eliyle kıza susmasını söyler bir işaret yaptı. Kız oralı olmadı. Konuşmaya devam ediyordu. Çocuk kızın bileğini yakalayıp büktüğünde yerinden kalkacak gibi oldu. Kız o anda çocuğu öptü. Aşk ile şiddetin iç içe geçtiği bir yaşamdı bu. Dünyanın neresinde olduğunuzun bir önemi olmaksızın üstelik. İster Afrika' da bir çatışamın içinde olun ister Beyoğlunda bir barda...
Murat IŞIK

2 yorum:

  1. İçinde şiddetin olduğu hiç bir şey güzel değildir.

    YanıtlaSil
  2. içinde şiddet olmayan hormonsal aşk yoktur pek ikisi de "id" den gelir.ben bu yüzden aseksüelim dermişim... yok yok bendeki hormonsal galiba

    YanıtlaSil