17 Ekim 2012 Çarşamba

Özlemle Cezalandırmak.



Sessizlikte büyüyor her şey.
Gece sis gibi çöküyor üstüme.
Kelimeler düşerken çekiliyorum.
Yüzümü sıyırıp geçiyor hasret dizeleri.
Yere çarpıp kırılıyor.
Ayaklarıma batıyorlar.
Öldürmüyor ama;

Yaralıyorlar işte.
İz bırakmaksızın gitmek için çok geç artık.
Kanımı koklayarak düşecek peşime köpekleriyle gardiyanlar.
Yorgunum,
Onlarsa güçlüler.
Mutlak yakalayıp,
Zindanlarına atacaklar.
Yeniliyorum,
Kader diyemeyecek kadar inançtan yoksunum,
Ve direnemeyecek kadar yaralı.
Sonunda adını söyleyecekler.
Duyacağım.
Bir özlemdir karşımda belirecek.
Tutacak kollarımdan,
Çevirip gözlerimin içine bakacak;
Seni seviyorum diyecek.

Sahte olduğunu bileceğim ama gene de inanacağım.
Acılarla yanacak bedenim.
Hücrelerime işleyecek.
Ölümü isteyeceğim o an;
Vermeyecekler.

Murat IŞIK 

1 yorum: